In veel polder-onderhandelingen wordt VNO-NCW aangeduid als ‘de werkgevers‘. Zo ook weer bij het SER energie-akkoord. Maar ik ben werkgever en heb mij nog nooit herkend in de houding van VNO. Ik vind het een club die vooruitgang tegen houdt en daarmee nieuwe banengroei frustreert. Zijn het dan wel ‘werkgevers’? En hoeveel werkgevers zijn eigenlijk aangesloten bij ‘de werkgevers‘? Hebben ze wel een mandaat?
Zelf zijn ze nogal overtuigd van de cijfers: volgens hun website vertegenwoordigen ze maar liefst 80% van de ondernemingen met 10 tot 100 werknemers. En boven de 500 werknemers is het zelfs bijna 100%. In het totaal zijn 115.000 ondernemingen lid van VNO-NCW. Ok, dat klinkt niet slecht. Maar ja, spinnen en framen kunnen ze wel in de Malietoren. Even doorprikken dus…
Er zijn zo’n 700.000 bedrijven in Nederland. Die 115.000 leden van VNO vormen dus maar 17% van alle ondernemingen. Dat klinkt al wat minder indrukwekkend. Met andere woorden: 83% van alle werkgevers is dus geen lid van VNO-NCW. Hoezo, ‘DE werkgevers‘?
En die mooie ‘80%’ en ‘bijna 100%’ van hun eigen website dan? Tja, door het segment ‘1-10 werknemers’ over te slaan lijkt het heel wat. Allen dat segment vertegenwoordigd wel 92% van alle ondernemingen! Ze tellen voor het gemak 9 op de 10 ondernemingen even niet mee… Ja, zo kan ik het ook.
Het wordt nog erger. Dat segment van 10-100 werknemers vormt maar 7% van alle ondernemingen in Nederland. Dus die mooie 80% betekent eigenlijk 80% van 7% = slechts 5,6% van alle ondernemingen. En het segment boven de 100 werknemers betreft zelfs minder dan 1% van alle ondernemingen. Die ronkende getallen waar VNO op haar eigen site zo trots op is, vormen feitelijk dus maar 6,5% van alle ondernemingen van Nederland. 6,5% verpakken als 80, 90 en 100%… Kijk, dat heet nou spinnen.
Als VNO zelf pronkt met een groep bedrijven die samen slechts 6,5% van alle bedrijven in Nederland vormen, en als 83% van de werkevers GEEN lid is van VNO-NCW, waarom noemt iedereen ze dan nog ‘DE werkgevers‘?
Geachte journalisten, ik weet dat in de jaren 70 en 80 het allemaal overzichtelijk was met vakbonden en werkgevers. Maar wanneer u VNO-NCW vandaag de dag betiteld als ‘de werkgevers’ informeert u uw kijker, lezer, luisteraar niet goed. VNO vertegenwoordigd slechts 17% van alle werkgevers.
Nu hoor ik de spinmachines van Wientjes al draaien: “Ja maar wacht eens even, bij onze bedrijven werken wel de meeste mensen.” Het klopt dat ruim de helft van de banen bij bedrijven zit in het segment ‘100 werknemers of meer’. Maar in dat kleine segment tot 10 werknemerswerken werken nog steeds meer dan 1 miljoen werknemers. En dan tellen we de ZZP-ers (700.000+) en ambtenaren nog niet eens mee. Miljoenen mensen werken dus helemaal niet bij een VNO-werkgever.
Onze economie wordt grondig verbouwd tijdens deze generatie. Daarbij is cruciaal de omarming van de toekomst en het durven loslaten van het verleden. De conservatieve, onduurzame en protectionistische houding van VNO-NCW is meer en meer een obstructie voor de nieuwe banen die we zo hard nodig hebben. Dat noem ik geen werkgever. Het wordt tijd om VNO-NCW niet meer te zien als DE werkgevers; nog maar 1 op de 6 ondernemingen is lid