Het is een slagveld onder ‘groene ondernemers’. Links en rechts gaan duurzame initiatieven en bedrijven kapot, vaak als gevolg van financieringsproblemen. Stuk voor stuk vreselijke ervaringen voor de ondernemers en werknemers. Economische en emotionele schade alom. Maar wat is de schade voor duurzaamheid?
Vorige week kocht Peter Paul de Vries ook een stukje van het gevallen Econcern. P.P. is nu groot-aandeelhouder in Ecostream Spanje. Een ander deel van Ecostream werd door Eneco gekocht, net als Ecofys en Evelop. Darwind gaat waarschijnlijk naar de Chinezen. Enzovoort.
Ik hoop dat oprichter Ad van Wijk besloten heeft het FD een jaartje niet open te slaan. Wat moet het pijnlijk zijn om steeds weer te lezen hoe jouw kindje wordt verslonden en verscheurd. Rillingen.
Of… zou Ad zich wederom visionair tonen? Met Econcern heeft hij duurzame energie een ongekende versnelling gegeven, ver voordat de rest van ons wakker werd. Zou hij, ook nu weer, het grotere perspectief weten te vinden en zien dat het goed is?
Het is heel zonde dat Econcern kapot is gegaan, laat dat duidelijk zijn. Maar we moeten ook eerlijk blijven: er was veel stuk. Er zijn verhalen over problemen in de administratie, strijd tussen topmannen, ‘fascinerende’ financieringsconstructies en listig spel van aandeelhouders. Natuurlijk is niet alles waar, maar één ding is duidelijk: Econcern was ziek.
Zo ziek, dat gezonde onderdelen begonnen te bezwijken onder de terminale. Is het dan niet beter dat de boel wordt opgesplitst? Redden wat er te redden valt? Dat lijkt ongevoelig (zeker naar schuldeisers en personeel), maar is het voor duurzaamheid niet het beste? Al die mooie projecten, die getalenteerde mensen; moeten die niet vooral zo snel mogelijk verder? Onder welke vlag dan ook?
Laat Peter Paul er rijk mee worden in Marbella, laat de Chinezen de wind in de zeilen krijgen in het Oosten en laat Eneco innovatieve duurzame projecten ontwikkelen in de Benelux. Als het maar gebeurt! Verduurzaming moet door. Dat weet Ad beter dan wie dan ook.
Begrijp me goed, deze column gaat niet over Econcern of Ad van Wijk. Ik had het ook over Gilbert en z’n Happy Shrimp Farm kunnen hebben. Of over CityCargo. Of over mijzelf. We zijn allemaal vooral ‘gewone’ ondernemers. Dus als de boel omvalt, is het uiteindelijk onze eigen fout. Zeker, duurzame energie is een lastige markt (zeker nu). Maarja, ook voor die keuze zijn we zelf verantwoordelijk.
Ik heb ook in lijstjes met ‘Groene Helden’ gestaan. Aan één zo’n lijstje heb ik zelfs een T-shirt met een ‘Superman-G’ erop overgehouden. Leuk voor je ego, maar absolute onzin natuurlijk. In de afgelopen vier jaar heb ik inschattingsfouten gemaakt die Qurrent bijna de kop hebben gekost. Lekkere held ben je dan…
Wanneer een ‘duurzame held’ valt, stort duurzaamheid mee. En dat is kwalijk! Groene ondernemers zijn ‘gewone’ ondernemers, geen echte helden. We maken fouten en een deel van ons gaat ‘gewoon’ kapot. Verwar daarom de ‘held’ alsjeblieft niet met zijn doel. Soldaten zullen vallen, maar blijf geloven in hun strijd.
Voor hen die vielen.